Ημέρα επαναχρησιμοποίησης

Με αφορμή την γιορτή του καρναβαλιού, ορίστηκε από το Κ.Π.Ε. Βάμου, στα πλαίσια του περιφερειακού δικτύου ''Αλλάξτε συμπεριφορές, ανακυκλωS.O.S.στε'', η 19η Φεβρουαρίου ως ημέρα  κοινής δράσης με έμφαση στην αξιοποίηση παλιών υλικών για αποκριάτικες κατασκευές.Στόχος, η ευαισθητοποίηση των μαθητών για το μεγάλο θέμα της μείωσης των αποριμμάτων και η πρόταση της επαναχρησιμοποίησης ως ένας σημαντικός τρόπος μείωσης αυτών.
Οι δράσεις και οι προτάσεις μας :
1.Σαν τα χρόνια τα παλιά...

2.Όταν λείπει η γάτα χορεύουν τα ποντίκια!

Για την πρώτη μας δράση, καλέσαμε στο σχολειό μας την γιαγιά Ειρήνη να μας διηγηθεί πως γιορτάζανε το καρναβάλι στα Χανιά όταν ήταν και αυτή παιδί...Ανοίξε το μπαούλο της και μας έντυσε έτσι όπως ντυνότανε αυτή και οι φίλοι της!

Με ρούχα παλιά, φθαρμένα μα αγαπημένα, ντυθήκαμε κύριοι και κυρίες, γιαγιάδες και παππούδες, μεθυσμένοι και αλαντάλον! Και το γέλιο περίσσεψε!

Για την δεύτερη δράση μας, χρησιμοποιήσαμε τα χάρτινα καπελάκια που περίσσεψαν από τα γενέθλια του Ανδρέα και τα μεταμορφώσαμε σε μουσούδες ποντικών! Πώς; Απλώς τα γυρίσαμε ανάποδα...

Τους ανοίξαμε τρυπίτσες για να περάσουν τα μουστάκια...

Και τα βάψαμε...μόνο στην μυτούλα!

Και αφού τα βάψαμε, τα φορέσαμε και χορέψαμε! Μια και όταν λείπει η γάτα...χορεύουν τα ποντίκια!

Καρναβάλι...καιρός για παραμύθια!

Μια φορά κι ένα καιρό, πολύ καλοκαιρινό, σ' ένα δάσος μακρινό γεμάτο κουκουνάρια, μανιτάρια, ζωάκια, δέντρα και λουλούδια, ζούσαν η Χιονάτη και ο λύκος.

Ξαφνικά ήρθε ο πρίγκιπας μαζί με τον αδερφό του και τον μπαμπά τους τον βασιλιά.Πήγανε να βοηθήσουν την Χιονάτη γιατί είχε πρόβλημα με τον λύκο!Ήθελε να την φάει όπως είχε κάνει και με την γιαγιά της κοκκινοσκουφίτσας!Αλλά την πάτησε ο λύκος!

Εμφανίστηκε ξαφνικά το τέρας, χωρίς την πεντάμορφη, και ο λύκος τρόμαξε και έφυγε.Πήγε να βρει το κακό τζίνι.Οι δυο τους καταστρώσανε ένα σχέδιο, να φτιάξουν ένα μαγικό σχοινί που όταν το ακουμπήσει η Χιονάτη να πεταχτεί ψηλά και να την πιάσουν!
Αλλά για κακή τους τύχη, ήρθε το καλό τζίνι μαζί με τον Αλαντίν, πάνω στο ιπτάμενο χαλί τους.Κόψανε το σχοινί και χάλασε η παγίδα! Και ζήσανε αυτοί καλά και μεις καλύτερα!

Μια ιστορία που είπαν, ζωγράφισαν και έπαιξαν τα παιδιά του ολοήμερου τμήματος με αφορμή μάσκες από ήρωες γνωστών παραμυθιών!
Δάσος: Ειρήνη, Μαριλένα,Σοφία,Δέσποινα,Μελίνα,Αλεξάνδρα Κ.
Χιονάτη:Κωνσταντίνα
Λύκος:Κερασούλα
Τέρας:Νίκη
Πρίγκιπες:Ανδρέας, Άρης
Βασιλιάς:Αντώνης
Καλό τζίνι: Αλεξάνδρα Φ.
Αλαντίν: Αλβίνο
Κακό τζίνι:Βασίλης

Η Τσικνοπέμπτη και η ''δωρά'' της

Η Τσικνοπέμπτη αποτελεί το χρονικό ορόσημο για να αρχίσει η αποκριάτικη ευωχία.Βρίσκεται στη 2η εβδομάδα των Αποκριών, την λεγόμενη Κρεατινή ή Άρτσι Μπούρτσι κατά την οποία δεν ισχύει καμιά τροφοαπαγόρευση.Σε πολλές περιοχές της Κρήτης σφάζανε χοίρο το πρωί και το μαγειρεύανε με βρούβες.Το τσίκνισμα βέβαια δεν αφορούσε μόνο το κρέας αλλά και τις πίτες..
''Την Τσικνοπέμπτη ανοίγαμε τσι κουρούπες απού ΄χαμε στο χώμα χωσμένες με την ξινομυζήθρα.Κάνανε πίτες όλα τα σπίτια.Λένε πως πρέπει να δίνεις εκείνη τη μέρα στους φτωχούς.Και επειδή όλοι είναι περίπου το ίδιο και κανείς δε θέλει να τον νομίζουν φτωχό, δίνανε ο ένας στον άλλο.Όλα τα σπίτια μοίραζαν πίτες αναμεταξύ τους.Αν κοίταζες το απόγευμα στους δρόμους του χωριού θα έβλεπες μόνο γυναίκες να κουβαλούν πιάτα με μυζηθρόπιτες.'' Η ''δωρά'' του φαγητού ανήκει στα νεκρικά έθιμα και δινόταν για συγχώρεση των ψυχών που έχουν αναπαυθεί.
Λαικές τελετουργίες στην Κρήτη, Ν.Ψιλάκης

Άρτσι Μπούρτσι λοιπόν, με άλλα λόγια ..ότι να 'ναι!Γιαυτό δεν είναι παράξενο να συνυπάρχει το σουβλάκι με το λουκούμι...

το γιαούρτι με το γλυφιτζούρι…

οι Μπούλες της Νάουσας Ημαθίας στα Χανιά της Κρήτης…

και το χανιώτικο συρτό με κοντραμπάσο…

Η Τσικνοπέμπτη και η ''δωρά'' της  έλαβε χώρα και στο σχολειό μας…Δωρά αγάπης,χαράς, κεφιού.Δωρά συνύπαρξης εθίμων και χορών από όλη την Ελλάδα, μουσικών οργάνων από διάφορα είδη μουσικής.Δωρά καλής διάθεσης φίλων, γονιών, παιδιών, μουσικών, δασκάλων…Δωρά προσφοράς!Ευχαριστούμε από καρδιάς!Καλές Αποκριές!

Αποκριάτικα έθιμα μετα μουσικής!

Απόκριες…ευκαιρία να ανατρέξει κανείς στην λαογραφία μας, στις τοπικές παραδόσεις, στα τραγούδια και τους χορούς που μας συντροφεύουν!Το πιπέρι από τα Δωδεκάνησα, η Γριά Μπαμπόγρια , Παντρεύουνε τον κάβουρα από την Πελοπόνησο, το Χάσκο από τη Βόρεια Ελλάδα, ταξίδεψαν τα παιδιά σε καρναβάλια άλλων εποχών και περιοχών!
Καλεσμένοι στο σχολείο μας ο δάσκαλος του μουσικού συνόλου Γιαρ Αμάν ,Κυριάκος Ελευθεριάδης και μέλη αυτού, ο Αλεχάντρο, ο Γιώργος και ο ΄Άρης!Έτσι  το ταξίδι μας στις αποκριάτικες παραδόσεις έγινε ''αληθινά'' μουσικό!


Πως το τρίβουν το πιπέρι...

Μια γριά μπαμπόγρια…

Το Χάσκο…

και γιορτή χωρίς τραγούδι γίνεται; δε γίνεται…Παντρεύουνε τον κάβουρα!

Π...όπως Πινακοθήκη!

Το γράμμα Π μας περίμενε στην πινακοθήκη και μαζί του κάναμε ένα εικαστικό ταξίδι με την κιβωτό των ονείρων...Καπετάνιος της κιβωτού, η κυρία Αθηνά Γιανουλάκη, που φρόντιζε με υπομονή και μεράκι να έχουμε πάντα το Π στο πλευρό μας!Έτσι λοιπόν....

Π όπως Πινακοθήκη...

Π όπως Παρατήρηση...

Π όπως Περιέργεια...

Π όπως Προσοχή...

Π όπως Παιχνίδι...

Π όπως Παρουσίαση...

κιαν η κιβωτός έφυγε για ταξίδια μακρινά, τα όνειρα στην πινακοθήκη ποτέ δεν τελειώνουν!Ευχόμαστε να είναι πάντα γεμάτη με ταξιδιάρικους πίνακες και άξιους καπετάνιους!

Μια φωλιά για τα πουλιά του Χειμώνα...

Φτιάξαμε μια φωλιά μεγάλη...

για να χωρέσουν η αλκυόνη...

η κίσσα...

οι κοκκινολαίμηδες...

έτσι που να μή φοβούνται το βοριά, φυσήξει δε φυσήξει!